Zamek w Łodygowicach położony jest w otoczeniu parku nad rzeką Żylicą. Wybudowany w XVII wieku przez kasztelana krakowskiego Jerzego Zbaraskiego. Wcześniej na jego miejscu stał drewniany dwór rodu Komorowskich, którzy posiadali okoliczne tereny od połowy XVI wieku.
Przez następne lata zamek wielokrotnie zmieniał zarówno właścicieli, jak i wygląd. Pierwotnie był zamkiem obronnym, otoczonym wałem ziemnym, fosą oraz bastionami w narożach, co czyniło z niego trudne do zdobycia fortalicjum. W 1866r. zamek nabyła Klementyna Primovesi de Weber, żona Adolfa Klobusa majora austriackiego.

Przebudowali oni gruntownie fortalicjum do własnych potrzeb. W wyniku przeprowadzonej przebudowy zamek utracił swoje militarne znaczenie, a część fortyfikacji została rozebrana. Rodzina Klobusów posiadała Łodygowice wraz z przyległościami aż do śmierci ostatniego potomka Otto Klobusa w 1942 r. W roku 1939 w zamku stacjonował sztab wojsk niemieckich, a w 1945 r. wyposażenie zamku zostało rozkradzione.
Obecnie budynek zamku został zaadaptowany na placówkę kulturalną.

Zamek prezentuje styl neogotycki. W otaczającym zamek parku w dalszym ciągu natknąć się można na wciąż widoczne dawne fortyfikacje tj. pozostałości ziemnych bastionów, wałów i fos. Zamek posiada dwie kondygnacje. Wejście do zamku prowadzi przez arkady, nad którymi znajduje się balkon.